Ik had nooit verwacht dat ik het zo zou zien! Hoe ga je om met het verlies van je kind?
Ik heb veel verdrietige en pijnlijke gebeurtenissen meegemaakt, maar dit was wel mijn zwaarste persoonlijke trauma/ verlies die ik heb ervaren.
Ik zag letterlijk het leven niet meer zitten, voelde me schuldig, verloren en alleen. Ik begreep het niet, ik was boos, voelde totaal geen vreugde meer en verloor het contact met mezelf en de wereld.
Toch leerde ik er stukje bij beetje mee om gaan, pakte het trauma aan met verschillende therapieën en wist zo een weg te vinden die paste in mijn leven.
Maar....in de wintermaanden ben ik altijd weer wat vatbaarder voor emoties die hierbij horen en die laat ik nu toe! Ik krop het niet meer op, stop het niet meer weg, Nee, het mag er zijn.
Ik ben juist meer met hem en mezelf bezig, bewust, rommelen bij zijn rustplekje en met zijn spulletjes, met mijn eigen gezondheid zowel lichamelijk als geestelijk. Ik heb geleerd dat onder de dekens blijven liggen, sippen, snaaien, suikers eten en mezelf zielig vinden zorgt dat ik me alleen maar slechter voel en het erger maakt. Je blijft hangen in zo negatieve spiraal waar je moeilijk uitkomt.
Dus door je te focussen op extra zelfzorg, holistische welzijn als gezond eten, voldoende rust, ontspanning en mediteren, kan je juist beter en makkelijker met je trauma omgaan.
Balans in voeding, rust, emotie erkennen, herkennen en omarmen en natuurlijke ondersteuning als kruiden en suppletie houden mij sterk, energiek en positief
Nu kan ik zeggen dat het verlies van mijn zoontje het pijnlijkste is maar ook het mooiste wat me is overkomen in mijn leven, omdat hij mij simpelweg heeft laten voelen en zien wat ECHTE LIEFDE en belangrijk is in dit leven! Ook heeft hij mij de moeder en vrouw gemaakt die ik nu met trots ben.
Ik help en ondersteun andere graag met mijn verhaal, want als je de weg heb gevonden voel je vrijheid en verlichting!
Delen = Helen
Reactie plaatsen
Reacties